W naszej nomenklaturze teatralnej istnieją, jak wiadomo, bliskie sobie pojęcia reżysera i in­scenizatora. Rozróżnienie między nimi ma cha­rakter tyleż merytoryczny, co prestiżowy, to drugie określenie uchodzi za bardziej nobilitują­ce. Zadaniem reżysera jest właściwa realizacja na scenie konkretnej struktury dramaturgicznej, zawartej w dziele literackim. Inscenizator ma bardziej samodzielne zadanie: musi wymyślić, stworzyć ów pas transmisyjny, ów system sposo­bów i środków umieszczający na scenie coś, co dla sceny nie było przeznaczone: adaptacje, dramat niesceniczny, scenariusz rodzący się w trakcie prób. Inscenizatorem w potocznym rozumieniu jest ten twórca teatralny, który inge­ruje w tworzywo dramaturgiczne, istotnie zmie­niając jego strukturę. Przyjęło się bowiem, iż tytuł inscenizatora "uprawnia" do większej swo­body interpretacyjnej niż pokorne miano reży­sera. Kilkanaście lat temu przetoczyła się przez środowisko teatralne wie