Jest pan przede wszystkim reżyserem, a także od wielu lat dyrektorem teatrów, czy w obu tych rolach, kształtując repertuar swoich scen, reżyserując, stara się pan propagować jakieś określone postawy np. te za którymi agituje pan jako aktor - tzn. pokazywać ludzi uwikłanych w problemy epoki (Moczarski, mjr Sucharski, dr Pajączkowski) próbujących zachować własną twarz a jednocześnie pewną zdolność historycznego myślenia? Przy doborze ról aktorskich jest to dużo prostsze. W przypadku ustalania linii repertuarowej teatru sprawa jest trudniejsza. Staram się jednak, aby w realizowanych przeze mnie sztukach, a także w tych, które wystawia mój teatr szło o coś więcej niż tylko o popis możliwości dla zespołu. I to oczywiście jest istotne, nie może być jednak motywem przewodnim działania teatru... W swojej pracy reżyserskiej wyróżniłbym nurt, który czasem owocuje przedstawieniami udanymi, czasem mniej udanymi, ale który łączy mi się myślowo -