Dni Dramaturgii od 20 lat na stałe zagościły w kalendarzu projektów teatralnych „Szaniawskiego”. Ich zadanie od początku polega na zapoznaniu widzów z najnowszą dramaturgią, pisaną dla teatru – krajową i zagraniczną.
fot. mat. teatru
Kolejne edycje poświęcane były przybliżaniu „gorących” tekstów i nazwisk z kręgu literatury niemieckojęzycznej, np. austriackiej, czy anglojęzycznej - podczas 2. Dni „KOCHAM CIĘ JAK IRLANDIĘ” lub 7. edycji, kiedy prezentowani byli czescy twórcy dramatów w bloku „BRACIA CZESI” lub ukraińscy „NA DALEKIEJ UKRAINIE”.
Najczęściej prezentowane było jednak rodzime dramatopisarstwo w seriach „UKOCHANY KRAJ”, dając widzom zalążek wsparcia w rozeznaniu się we współczesnych trendach i zjawiskach pisania dla teatru. Z czasem pojawiły się nowatorskie pomysły przybliżania innych rodzajów „wypowiedzi” dla potrzeb scen: jak choćby w edycji 14. Dni - kiedy Teatr przybliżył pisane do szuflady „PAMIĘTNIKI WAŁBRZYSZAN”. „Szaniawski” reagował na dziejące się aktualne sprawy i burzliwe dyskusje społeczne, stąd, np. 18. Dni Dramaturgii pt. [E]MIGRACJE poświęcone zostały „przychodźcom”.
W roku 2023 Jubileuszowe 20. DNI DRAMATURGII pt. +60 staną się okazją do zwrócenia uwagi na autorów dojrzałych, których miejsce we współczesnej dramaturgii jest mocno ograniczone ciągłym poszukiwaniem „nowej krwi”. Teatr mainstreamowy często pomija doświadczonych literatów i artystów, skazując ich na zapomnienie. „Szaniawski” w roku 2023 upomni się o tych twórców. Autorką pierwszego tekstu będzie Wanda Majerówna, aktorka debiutująca w 1954 roku, związana z warszawskimi teatrami: Rozmaitości i Ateneum, która od kilku lat zajmuje się dramaturgią. Drugim autorem będzie poeta, mieszkaniec Nowej Rudy Karol Maliszewski, który również w ostatnich latach zajął się pisaniem dla teatru. W projekcie Dni Dramaturgii chcemy przyjrzeć się metodzie pracy nad tekstem dramatycznym artystów, którzy gatunek ten wybrali jako dopełnienie swojej twórczości, a nie zawód.
Tekst Majerówny „BOMBA PANI HRABINY” jest wybuchowy. Domaga się wyrazistego podania, wyrazistych typów. Rzecz dzieje się współcześnie w dawnym Pałacu, dziś Domu Opieki Społecznej. Głównymi bohaterkami tekstu są trzy hrabianki herbu Kozokura, ale równie ważne będą przywoływane przez nie postaci z przeszłości – tej dalekiej – najmłodsza z nich ma 90 lat. Istotny jest także podtytuł tekstu określający gatunek w jakim się poruszamy – „groteska katastroficzna”. Co to znaczy? Koniecznie przyjdźcie się przekonać na Dużą Scenę! Reżyserii podjęła się Maja Kubacka. Na scenie zobaczymy Piotra Czarnieckiego, Wojciecha Marka Kozaka, Mikołaja Krzeszowca, Czesława Skwarka, Piotra Tokarza, Ryszarda Węgrzyna a także gościnnie Mateusza Zbrożka (studenta białostockiej filii Akademii Teatralnej w Warszawie) oraz Dariusza Skowrońskiego – naszego aktora seniora.
Karol Maliszewski w swoim tekście „IDĄCE” zwraca uwagę na sytuację kobiet. Jak mówi Antonina Brühl, reżyserka przedstawienia: -To tekst o kobietach, którym nie raz się zdarza przeżyć w życiu taką nieprzyjemność, że aż chciałoby się odwrócić na pięcie i trzasnąć za sobą drzwiami. I bardzo dobrze! Sztuka „Idące” jest motywacją, że nie wylądujemy na pustym korytarzu i się popłaczemy, tylko spotkamy mnóstwo innych kobiet, które tak samo trzasnęły drzwiami, a teraz się cieszą z życia, z siebie i mogą wszystko! A przede wszystkim śpiewać i przygotowywać wielki wybuch, który inaczej niż trzaśnięcie, będzie wszędzie słyszalny.
Scenografię do przedstawienia „Idące” przygotowała Karolina Krot, za muzykę odpowiedzialny był Krystian Kniaziowski. Na Scenie Kameralnej zobaczymy Dorotę Furmaniuk, Joannę Łaganowską, Irenę Sierakowską, Irenę Wójcik, Kingę Zygmunt, Mateusza Flisa i gościnnie również z Akademii Teatralnej - Martynę Brac.
Tekst „Idące” był opublikowany w „Dialogu” nr 9/2021.