EN

4.11.2005 Wersja do druku

Wagner i... belcanto

Wersja koncertowa "Walkirii" w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie. Pisze Teresa Grabowska w Trybunie.

W Teatrze Wielkim w "Walkirii" wystąpił mianowicie Placido Domingo [na zdjęciu], co już samo w sobie było ewenementem. Ten wielki tenor śpiewając partię Siegmunda na estradzie przed orkiestrą TW, którą prowadził Jacek Kaspszyk, nie wystąpił we fraku czy żakiecie (jak przewiduje zwyczaj), lecz w czarnych spodniach i ciemnej koszuli rozpiętej pod szyją - co niewątpliwie ułatwiało mu stwarzanie świetnej wokalnie i wiarygodnej aktorsko kreacji wagnerowskiego bohatera To wręcz zdumiewające, że ten sławny od lat śpiewak, dyrektorujący poza tym dwóm teatrom operowym (w Waszyngtonie i Los Angeles) i od czasu do czasu stający też za pulpitem dyrygenckim, dysponuje wciąż wspaniałym głosem, nie mniej świeżym i pełnym blasku od tego, jaki słyszeliśmy przed 13 laty w Bayreuth ("Parsifal" - postać tytułowa). Domingo miał też tutaj znakomite partnerki w osobach Mlady Chudolej i Olgi Sawowej z Rosji; bardzo dobra była również dwójka Polaków: Elżbieta K

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Wagner i... belcanto

Źródło:

Materiał nadesłany

Trybuna nr 258

Autor:

Teresa Grabowska

Data:

04.11.2005

Realizacje repertuarowe