Przedstawienie ''Niebo-Piekło'', wyreżyserowane w Piwnicy przy Sławkowskiej przez Agnieszkę Glińską, oparte jest na trzech jednoaktówkach Prospera Merimée ze zbioru ''Teatr Klary Gazul'': ''Kobieta jest diabłem'', ''Niebo i Piekło'' oraz ''Karoca Świętych Sakramentów''. We wstępie do polskiego wydania tych sztuk, przedrukowanym w programie, Stefan Popiel nazywa je "romantycznymi, a zarazem antyfeudalnymi, rewolucyjnymi, ateistycznymi i antyklerykalnymi". Jednak dziś oskarżenia, które zmusiły Meriméego do ukrycia się pod fikcyjnym nazwiskiem hiszpańskiej aktorki, Klary Gazul, wydają się niewinną zabawą. Przed autorką przedstawienia stoi więc problem, jak ożywić te utwory, które w sferze treści wiele ciekawego powiedzieć dziś nie mogą. Agnieszka Glińska nie czyta więc Meriméego wprost. W jej inscenizacji poszczególne sceny z różnych jednoaktówek przeplatają się, tworząc w ten sposób nową, teatralną opowieść. Bohaterowie Meriméego łącz�