Treugutt żałuje Oli. Wzrusze­nie krytyka śmiercią "pozytyw­nego bohatera" to niewątpliwie większy sukces dramaturga niż wzruszenie zwykłego śmiertelni­ka - zwłaszcza jeśli ten bohater w głębszym obrachunku okazuje się nie taki znów pozytywny. Treugutt spojrzał na Olę oczami Kuśmierka i zobaczył "mądrego, bohaterskiego partyjnika". Tak też oczami autora patrzy na jej śmierć jako na efekt teatralny, który w oparciu o doświadczenia tego czasu "musi wzruszać", choć zrobiony jest nazbyt "pompatycz­nie". Wiadomo jednak, że nie zawsze to, co zamyślił zdolny autor jest zgodne z obiektywną wymową jego dzieła. Kuśmierek ma w tym względzie wielu po­przedników w historii światowej literatury. Co bowiem zamyślił Kuśmie­rek? Pokazać konflikt pomiędzy młodym, niedoświadczonym, bar­dzo szczerym i oddanym sprawie działaczem partyjnym, cierpiącym jednak na lewacko - sekciarskie odchylenia w postępowaniu z lu­dźmi, w stosunku do wroga, w tym trudny