EN

18.07.1975 Wersja do druku

W powodzi tańca i uśmiechu

WODEWIL "Krakowiacy i Górale" Wojciecha Bogusławskiego z muzyką Jana Stefaniego zajmuje szczególne miejsce w narodowej kulturze. Bogusławski, członek spisku przygotowującego Insurekcję, mason, patriota i wychowawca polskiego społeczeństwa ofiarował narodowi swe dzieło w chwili dziejowej, gdy polska społeczność potrzebowała pociechy i drogowskazu. Utwór osnuty na tematyce wiejskiej dawał okazję do ścisłych związków z folklorem i literaturą staropolską. Miał charakter patriotyczny. Społeczeństwo czasów Bogusławskiego świetnie rozumiało oczywistą aluzyjność i agitacyjność sformułowań. A kiedy krakowiacy wybiegali na scenę z kosami nastawionymi na sztorc, społeczeństwo rozumiało, że to werbunek powstańczy. Wobec roli jaką odegrało i wciąż odgrywa dzieło Bogusławskiego, każde wystawienie nakłada na realizatorów szczególną odpowiedzialność. Kształt łódzkiego spektaklu dowodzi, że jego twórcy byli tego świadomi. Respektując ska

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

W powodzi tańca i uśmiechu

Źródło:

Materiał nadesłany

"Głos Wybrzeża" nr 159

Autor:

Wanda Obniska

Data:

18.07.1975

Realizacje repertuarowe