W Teatrze Narodowym premiera sztuki Antoniego Czechowa "Płatonow". Przekład Adama Tarna, układ tekstu i reżyseria Ada­ma {#os#835}Hanuszkiewicza{/#}, scenografia Xymeny {#os#1322}Zaniewskiej{/#} i Ma­riusza {#os#1321}Chwedczuka{/#}. Rzadko grywana sztuka Cze­chowa, potrzebuje dużych "cięć" w tekście, skrótów scen, aby zmieścić się w dwugodzinnym przedstawieniu; oryginał sztuki trwałby prawie pięć godzin. Dra­mat obyczajowy, ostry w spoj­rzeniu na świat mieszczańskiej filozofii życia, obyczajowości, nuda codzienna tego świata, która zmusza ludzi do szukania nadzwyczajnych wrażeń, życia sa­lonowego, rozszerzania plotek, siania intryg. Świat, szukający "bohatera", którego można by­łoby uwielbiać, podziwiać, krę­cić się wokół niego. Takim właśnie bohaterem jest Płatonow, który staje się cen­tralną postacią sztuki, miasta, salonu generałowej Anny Wojnicew. Człowiek nieciekawy, przeciętny, ale i sprytny, wyrasta nagle na bożyszcze m