"Valentino" w choreogr. Zofii Rudnickiej w Teatrze Wielkim w Łodzi. Pisze Michał Lenarciński w Dzienniku Łódzkim.

Rudolf Valentino - bożyszcze kobiet lat 20. ubiegłego stulecia - jest bohaterem przedstawienia "Valentino" [zdjęcie, które od soboty możemy oglądać na scenie łódzkiego Teatru Wielkiego. Libretto ukazujące pierwszego w dziejach historii amanta kina napisali Zofia Rudnicka i Jerzy Rudzki, a muzykę skomponował Krzesimir Dębski. Na scenie - za sprawą Jerzego Rudzkiego, który zaprojektował również dekoracje i kostiumy - ożyła epoka królestwa nieokiełznanego kiczu, w jakiej pogrążone było (a i bywa do dziś) Hollywood. Rudzki popisał się fantastyczną wyobraźnią; czerpiąc inspirację z ówczesnych mód, wymyślił takie cuda, jakich nie ma, czym poniekąd skomentował radosną twórczość współczesnych specjalistów haute couture. Wielkie brawa za wyczucie i jednorodność stylu, a zarazem ogromne zróżnicowanie i urozmaicenie. I za poczucie humoru oczywiście. Dowcipu nie brak także w muzyce Krzesimira Dębskiego; tanga, quickstepy, shimmy, charlston