"Sen nocy letniej" przypomina angielski manierystyczny ogród. Nie ma w nim prosto wytyczo-nych alei, geometrycznych ukła­dów i strzyżonej roślinności. Szekspir wprowadza nas w labirynt, w tajemni­czy ogród, w którym obok szlachetnych drzew można spotkać pospolite, polne kwiaty, dzikie trawy i najbardziej eg­zotyczne rośliny. Tak widzi jedną z naj­bardziej znanych komedii Szekspira re­żyser Jarosław Kilian. Szlachetne drzewa to dwór: książę Aten Tezeusz i zaręczona z nim Hipolita, kró­lowa Amazonek. I młodzi - Helena, Hermia, Lizander i Demetriusz. Polne kwia­ty - rzemieślnicy przygotowujący na cześć książęcej pary spektakl "Nudny i krótki dyalog Pirama z kochanką Tyzbe, śmieszny i tragiczny". Egzotyczne kwiaty to nadprzyrodzone istoty, Tytania i jej mąż czarodziej Oberon, elfy, du­chy i duszki, które manipulują ludzkimi losami. Tej nocy wszyscy spotkają się w ateń­skim lesie. - Niezależnie od tego, czy przygody kochanków zdarzyły si�