EN

21.01.1967 Wersja do druku

Uroki Zmierzchu

Wyłóżmy z miejsca karty na stół: prapremiera polska "Zmierzchu" Izaaka Babla - na scenie Starego Teatru - jest wydarzeniem artystycznym. Sztuka o środowisku żydowskim przedrewolucyjnej Odessy - która jed­nocześnie przestaje być dramatycznym obrazem tyl­ko tego środowiska. Zmierzch władzy patriarchalnej starego, ale jeszcze w pełni sił, Mendla Krzyka - półwozaka i pół przedsiębiorcy, niby tkwiącego w getcie, lecz szanowanego wśród rosyjskiego otoczenia w roli gospodarza, ten zmierzch patriarchy-osiłka przybiera niemal na oczach widowni postać przenośni: oto początek końca starych czasów, w których nie liczą się już tradycje i przyzwyczajenia grup ludnościowych, ani przesądy rasowe. Prze­żyła się cała epoka w tej części Europy, pomieszanej ze Wschodem - skąd niebawem nadpłynie gwałtowna fala nowego. Sztuka Babla nie zawiera ani jednego słowa o rewolucji, tak - jak nie zawiera, pozornie, drapieżnych znamion konfliktów spo­łeczn

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Uroki Zmierzchu

Źródło:

Materiał nadesłany

Gazeta Krakowska Nr 18

Autor:

Jerzy Bober

Data:

21.01.1967

Realizacje repertuarowe