Kilka miesięcy trwały w warszawskim Teatrze Wiel­kim przygotowania do wysta­wienia "Śpiącej królewny" Mariusza Petipy z muzyką Piotra Czajkowskiego. Do rea­lizacji tego sławnego baletu zaproszono jednego z najwy­bitniejszych przedstawicieli radzieckiego baletu Piotra Andrejewicza Gusiewa, które­mu towarzyszyli wybitni fa­chowcy: Walentyna Rumiancewa, Irina Kołpakowa i Ninell Kurgapkina. W Rosji nazywano Mariu­sza Petipę "Napoleonem ba­letu" - nie tylko dlatego, że z urodzenia był Francuzem. To jego gigantycznej pracy zawdzięcza Rosja, a potem Związek Radziecki długoletni prymat w światowym bale­cie. W zespołach i szkołach ba­letowych, w filmach, w pro­gramach telewizyjnych, w czasopismach i książkach o balecie, w teatralnych leksy­konach, encyklopediach znane jest i cenione nazwisko Peti­py, tego urodzonego Francu­za, genialnego prekursora ro­syjskiej sztuki baletowej, na­uczyciela i poprzednika tak wielu tancerzy i choreografów naszych czasów -