Spektakl jest długi i często trudny w odbiorze. Jest w nim co prawda szczypta humoru, lecz to głównie ogrom przerażenia zostaje z widzami jeszcze na długo po tym, jak opadnie kurtyna. Bardzo polecamy - o "Naszej klasie" Tadeusza Słobodzianka w Remy Bumppo Theatre Company w Chicago pisze Colin Douglas w "Chicago Theater Review".

Mówi się, że historia często lubi się powtarzać. Powinniśmy czerpać lekcje z przeszłości. Świat z przerażeniem odkrywał zbrodnie popełnione przez nazistów i ich sympatyków w trakcie drugiej wojny światowej - a mimo to, choć trudno w to uwierzyć, pozwolono na podobnego rodzaju ludobójstwo w Darfurze. Dyrektor artystyczny Nick Sandys kończy swój siedemnasty sezon teatralny premierą - na amerykańskim Środkowym Zachodzie - przydługiej, choć niezapomnianej produkcji, ostro przypominającej nam o zagładzie, która wydarzyła się w Polsce w 1941 roku. Jest to lekcja, której nigdy nie powinniśmy zapomnieć. Akcja bezkompromisowego dramatu Tadeusza Słobodzianka - jedynej sztuki, która została nagrodzona polską Nagrodą Literacką NIKE - rozpoczyna się typowym dniem we wczesnych latach 30. ubiegłego wieku w szkolnej izbie w małej polskiej wsi. Dziesięcioro dzieci uczy się i bawi, flirtuje i sprzecza, tak jak to robią młodzi ludzie wszędzie na świecie.