W ogłoszonym z okazji XX-lecia Polski Ludowej konkursie na sztukę telewizyjną II nagrodę zdo­była właśnie "Ucieczka z Betlejemu" Edmunda Niziurskiego. Niziurski zlokalizował akcję swej sztuki na terenie bliżej nie zna­nej budowy. Roman Szydłowski, który wygłaszał słowo wstępne przed pierwszą inscenizacją "Ucieczki" w roku 1965 zwrócił uwa­gę na walory językowe sztuki, na "absolutny słuch" Niziurskiego nieomylnie rejestrującego współczesną polszczyznę bardzo specyficznego, zróżnicowanego kręgu społecznego. Nie są to jednak je­dyne walory sztuki: głównym jest realizm, umiejętność nie tyle roz­wiązywania konfliktu dramatycz­nego - bo sama akcja wydać się może wątła - ile znakomite studium charakterów, umiejętność tworzenia postaci żywych i zróż­nicowanych. Żaden z bohaterów nie jest ani aniołem, ani zdecydo­wanym czarnym charakterem. Od­cięci przez siedem miesięcy od świata przeżywają wprawdzie chwi­le załamań, ale poc