Piotr Cieplak wystawił w Starym Teatrze w Krakowie spektakl "Król umiera, czyli ceremonie" według Eugene'a Ionesco, w głównych rolach obsadzając Jerzego Tre­lę, Annę Polony, Annę Dymną i Dorotę Segdę. Wszyscy ci aktorzy są już właściwie żywymi emblematami i przywołują na myśl najlepsze spektakle Swinarskiego, Jaroc­kiego, Wajdy czy Grzegorzewskiego. Spek­takle, których większość dzisiejszych wi­dzów zapewne nie widziała, ale i tak wia­domo, że były one wielkie i wspaniałe i że nic już nigdy nie będzie tak wielkie i tak wspaniałe. Spektakl Cieplaka nawiązuje do tego mitycznego, staroteatralnego illo tempore. Aktorzy przywołują role, jakie zagrali u Swinarskiego, wnoszą nawet re­kwizyty z dawnych spektakli (m.in. Anna Polony przynosi w kartonowym pudełku perukę Muzy z "Wyzwolenia", a Jerzy Trela wnosi szablę Konrada). Inna sprawa, że biały kwadrat na podłodze i gimnastyku­jący się na nim młodzi tancerze przywołu­ją na myśl spektakl