Pierwszy spektakl "rodzimy", bo warszawski tegoroczneso Te­lewizyjnego Festiwalu Teatrów Dramatycznych: "Śnieg" Stani­sława Przybyszewskiego prezen­towany byt przez Teatr Dramatyczny. Zyskał ten spektakl dobra markę, chwalono kulturalną re­żyserię IGNACEGO GOGOLEW­SKIEGO (nie udziwniał i nie uprościł. wydobył z tego moder­nistycznego dramatu sporo obserwacji, sporo prawdy, jednocześ­nie zachowując klimat utworu), podobali się aktorzy. Otóż to - oglądając to udane, ciekawe przedstawienie, nie spo­sób oprzeć się refleksji nieco marginalnej: iluż mamy akto­rów, jakby stworzonych do TV! Tych właśnie, którzy czują prawa tego gatunku sztuki, a jednocześ­nie ich gra przylega jakby do jej kanonów i wymagań. Z jaką frajdą oglądało się w poniedzia­łek grę JANINY TRACZYKÓWNY i ZBIGNIEWA ZAPASIEWICZA, jak wiele potrafią oni po­wiedzieć przez odpowiednio do­brany gest, grymas twarzy, lub - niemal mimowolny uśmiech. Rysują sylwetki swych bohat