- Teatr stał się moim domem, moją rodziną. Uformował mnie, nauczył życia - mówi TOMASZ BRZEZIŃSKI, aktor-lalkarz, reżyser, scenograf, twórca Czarnego Teatru Sivina II w Łomży.

Tuzin prawd o Tomaszu Brzezińskim Przepytywała Alicja Zielińska 1. Przełom w życiu osobistym... Oj, dawno, dawno temu, kiedy postanowiłem związać się z teatrem. To był warszawski Baj, gdzieś w latach sześćdziesiątych, roku nie pamiętam. Skończyłem ogólniak i szukałem swego miejsca na ziemi. A znalazłem się akurat w bardzo trudnej sytuacji życiowej, zginęła moja matka, byłem zdany na siebie. Teatr stał się moim domem, moją rodziną. Uformował mnie, nauczył życia. 2. Najtrudniejsza decyzja w pracy... Przejście na emeryturę, też już nie pamiętam, kiedy (śmiech). To była bardziej ucieczka z niezbyt sympatycznych układów, a ponieważ nadszedł mój czas i mogłem skorzystać z wcześniejszej emerytury, to zrobiłem to. A niebawem, jak dar z nieba, wpadł mi pomysł zorganizowania teatru autorskiego Sivina II. Z teatrem więc nie dane mi było zerwać. Nadal pracuję z młodzieżą, przygotowuję sztuki, gramy. 3. Najmilsze wspomnienia.