Przedstawienie "Trzech sióstr" Czechowa w reży­serii Janusza {#os#1237}Nyczaka{/#} już od miesięcy cieszyło się znakomitą opinią. Wychwalano je w recenzjach, a re­żyser otrzymał za nie liczącą się Nagrodę imienia Konrada Swinarskiego. Publiczność spodziewając się wielkiego wydarzenia teatralnego, przybyła więc tłumnie. Wygasły światła. Rozsunęła się biała kurtynka, od­słaniając wnętrze mieszczańskiego domu. Przez okna wdziera się jasne, nieco przymglone, światło. Za ok­nem widać ciemny zarys gałęzi. Słychać głośny śpiew ptaków. Wiosna. Przyroda budzi się do życia. Do głosu ptaków dołącza dźwięk dzwonów, brzmiących pogrzebowo, jakby żegnały kogoś, kto udaje się w swą ostatnią drogę. W mieszkaniu bije zegar, wymierza czas zgromadzonym tutaj osobom. Oto introdukcja do mających nastąpić zdarzeń, a zarazem ich tło, o którym się pamięta nawet gdy ów trójgłos ptaków, dzwonu i zegara umilknie. Więcej - to klucz do