Ani przez moment nie zbliżamy się do poznania faktycznego przebiegu wydarzeń - o spektaklu "Zbrodnia" w reż. Eweliny Marciniak z Teatru Polskiego w Bielsku-Białej prezentowanym na XV Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje pisze Michał Centkowski z Nowej Siły Krytycznej.

Pierwszym spektaklem konkursowym XV Interpretacji była "Zbrodnia" w reżyserii Eweliny Marciniak z Teatru Polskiego w Bielsku-Białej. Przedstawienie, inspirowane opowiadaniem Gombrowicza, pokazuje, dlaczego warto być konsekwentnym w udawaniu, że nikogo nie ma w domu. Jeśli tatuś ukradł dwadzieścia tysięcy i umarł, a w dodatku jego zwłoki znajdują się w sypialni na piętrze, to może lepiej nie otwierać drzwi, gdy usłyszy się natrętne pukanie? Bohaterowie intrygującej, dynamicznej i świetnie zrealizowanej przez Ewelinę Marciniak inscenizacji decydują się jednak wpuścić śledczego do domu. Ściany, podłogi pokryte zostały drewnianą boazerią oraz tapetą w palemki, w pokoju dziecięcym znajduje się stos złotych czaszek jak z wystawy Hirsta. Trochę jak w "Miasteczku Twin Peaks", trochę jak w "Czterech pokojach" Rodrigueza i Tarantino, a trochę, co nie bez znaczenia, jak u Egdara Allana Poe przeniesionego na grunt kina hiszpańskiego. Domownicy też jacyś