NA scenie kameralnej war­szawskiego Teatru Wiel­kiego, noszącej imię Emi­la Młynarskiego, a jakby na przekor temu patronatowi leżącej na ogół odłogiem, odbyła się tuż przed zakończeniem sezonu (20 lipca) interesująca premie­ra. Wystawiono tragedię mu­zyczną "Trojanki", skomponowaną przez Joannę Bruzdowicz; było to polskie prawykonanie dzieła, które za granicą zjedna­ło sobie wiele pochlebnych opi­nii i niewątpliwie jest pozycją reprezentatywną dla młodej pol­skiej kompozytorki. Autorka "Trojanek", przeby­wając stale we Francji i Belgii nie jest zresztą postacią nieznaną w Warszawie. Przecież tu ukoń­czyła studia kompozytorskie w Wyższej Szkole Muzycznej, tu odbył się jej twórczy debiut, tu rozwijała w latach 1960-ych ożywioną działalność w Stowa­rzyszeniu Polskiej Młodzieży Muzycznej. Za granicą działal­ność tę zresztą kontynuuje, po­pularyzując muzykę polską we francuskim radiu i na specy­ficznych koncertach dla dzie