Teatr Narodowy wystawił "Troilusa i Kresydę" Szekspira w reżyserii (warsztat) Marka Grzesińskiego, w scenografii Marka Dobrowolskiego. Dla współczesnego inscenizatora sztuka ta kryje zasadzki. Za dużo spraw się tutaj przewija! W tym labiryncie może się zagubić zarówno początkowa idylla, jak i późniejsze rozdzielenie młodziutkich kochanków. Tak się. stało w spektaklu Teatru Narodowego. Reżyser nie chciał z niczego rezygnować. Choć Szekspir pokazuje, związki towarzyskie, łączące obrońców Troi i jej zdobywców, reżyser stara się ich różnicować. Grecy to dzikusy o prymitywnych obyczajach, niemal sztubackich. o skłonnościach do poszturchiwań. Ich słowa przepadają czasem w ogólnej zawierusze. Reżyser korzysta z sugestii scenografa, który daje stronom walczącym kostiumy odmienne kolorem i krojem. Mur wzniesiony między Troją, a namiotami Greków stanowi Istotny element spektaklu. Reżyser obficie posługuje się obrotówką. Nie chodzi tu jedynie