- BRONIĘ Polaków przed Pol­ską - powiedział w jednym z wy­wiadów Witold Gombrowicz. Nie­wątpliwie jego powieść "Trans-Atlantyk" to najostrzejsza kryty­ka Polski i Polaków. Dostaliśmy satyryczne zderzenie sarmackiej, kontuszowo-swojskiej kultury z nowym, brutalnym światem, któ­ry jej niesie nowe wyzwania. "Czy ja, broniąc Polaków przed Polską, jestem czy nie jestem patriotą? - pyta Gombrowicz. - Czy ci, co mają na widoku jedynie do­raźne interesy Polski, nigdy zaś własną godność, uczciwość, własny rozum i uzdolnienia, ci, co od­dają się fałszowaniu rzeczywisto­ści, jakiejś taniej i niemądrej pro­pagandzie, albo wprost głoszą ko­nieczność rezygnacji z własnego ja na rzecz ślepej dyscypliny, mają­cej wytworzyć tę upragnioną moc, albo zmuszają siebie i innych do miłości i wiary - czy oni na dalszą metę nie przekreślają wszelkich możliwości rozwojowych narodu?". "Trans-Atlantyk" wystawi tym razem szczeciński Teatr Polski. B�