Rozszerzając skalę repertuaru, teatr w londyńskim Ognisku chyba po raz pierwszy w historii emigracyjnych usiłowań teatralnych zwrócił się w stronę współczesnego dramatu obcego. Tennesse Williams: "A Street Car Named Desire"ukazał się w 1947 w Nowym Yorku; w 1949 - grano ją w Londynie z Vivian Leigh w roli głównej, reż. L. Olivier Pożądane jest zetknięcie widzów, którzy w olbrzymiej większości nie oglądają teatru obcojęzycznego z utworami zdecydowano się jednak za późno. Na naszych oczach prawie z roku na rok Williams stał się pisarzem już wczorajszym. W tej chwili ostatni krzyk mody a może potrzeby wewnętrznej stanowi groteskowa, szydercza, cyniczna, wizja świata. Zarysowana przez Durrenmatta, Becketta, Ionesco i Pintera, kto wie czy wystawienie znakomitej "Policji" Mrożka należącej już do tego nowego kręgu widzenia, nie natrafiło na opory właśnie z tej przyczyny, że pośrednie ogniwo edukacji teatralnej nawiązano z tak dużą zwłoką.