"Markiza de Sade" - to przykład fascynacji Yukio Mishimy tradycją kultury europejskiej. Akcję utworu umieścił autor w XVIII-wiecznym salonie paryskim madame de Montreuil, teściowej ekscentrycznego markiza de Sade, szokującego łamaniem wszelkich norm moralnych, człowieka, który stał się symbolem gloryfikacji okrucieństwa i rozpusty. W sztuce występuje sześć kobiet. Każda reprezentuje odmienną postawę moralną, każda inaczej ocenia markiza de Sade. Trzy akty sztuki, to trzy spotkania bohaterek dramatu, w tym samym miejscu, lecz w różnym czasie: akt I to jesień 1772 r, akt II wrzesień 1778, akt III umieścił autor w burzliwych początkach rewolucji francuskiej w kwietniu 1790 r. Mishima ukazuje wzajemne skomplikowane relacje postaci dramatu, obnaża ich najgłębiej ukrywane marzenia i fascynacje, relatywizuje pojęcie dobra i zła. Tytułowa bohaterka dramatu, żona libertyńskiego markiza - madame Renee de Sade, w czasie kolejnych spotkań z ortodoksyjną ma