EN

1.04.2009 Wersja do druku

Terapia w pałacu melancholii

"Książę Niezłomny" to dramat, który ze szczególną mocą prowokuje do podjęcia wysiłku reinterpretacji, do wznowienia inscenizacyjnych potyczek z tekstem. Niepokojące jest w nim właściwie wszystko. Geneza i miejsce, jakie zajmuje w twórczości Słowackiego. Opowiadana historia - jej przytłaczająca i drażniąca jednoznaczność. Uwodzicielska siła męczeńskiej ideologii zapisana w wersach o rzadkiej sile poetyckiej. Wielość sensów, jakimi obarczył "Księcia Niezłomnego" polski teatr i wynikające stąd strategie artystyczne, pamięć powstałych na jego kanwie przedstawień. I wreszcie - zadziwiająca zdolność tego zapożyczonego od Hiszpanów tekstu do ujawniania cech sytuujących się w samym centrum kontinuum polskiej kultury. Wejście w świat "Księcia Niezłomnego" oznacza podjęcie dyskusji nie tylko z romantyzmem, nie tylko ze Słowackim - ale też z potężną tradycją skupioną wokół problematyki zarówno męczeństwa i ofiary, jak również samego t

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Terapia w pałacu melancholii

Źródło:

Materiał nadesłany

Teatr nr 4

Autor:

Weronika Szczawińska

Data:

01.04.2009