"O dobru" Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki w Teatrze im. Szaniawskiego w Wałbrzychu. Pisze Joanna Targoń, jurorka 19. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Tytuł "O dobru" brzmi nieco prowokacyjnie - do tej pory Strzępka i Demirski robili raczej spektakle "o złu". Dobro - czy choćby pozytywne emocje - rzadko emanowały ze sceny, zaludnionej sadystycznie wczepionymi w siebie aktorami-postaciami, poddanymi niezbyt określonej, ale wyraźnej presji. W "O dobru" jest podobnie - dobro wydobywa się na powierzchnię z pewnym trudem, w ramach dość opresyjnej terapii prowadzonej przez dziarską lekarkę (Angelika Cegielska), odsyłającej co chwilę pacjentów na krzesełka. Terapia odbywa się w niedalekiej przyszłości (rok 2016), w prowincjonalnym MOPS, a poddają się jej osoby o zmiennej tożsamości, czy raczej mieszczące w sobie po kilka osób. Również osoby aktorów. Spektakl rozpoczyna się autotematyczną sceną - aktorzy narzekają, że Strzępka i Demirski nie mieli dla nich czasu, bo zajmowali się protestem środowiska teatralnego. Ale postanawiają mimo wszystko coś zagrać (zagrać na złość) - no i grają coś,