Magazyn

Telewizyjna scena jest tak samo słaba jak TVP

22.12.2021, 14:48 Wersja do druku

Pokazane w poniedziałek, dostępne w VOD, „Metro. 30 lat później" wpisało się w nieudany sezon telewizyjnej sceny. Pisze Mirosława Piwowar w Rzeczpospolitej.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Telewizyjna scena jest tak samo słaba jak TVP

Źródło:

„Rzeczpospolita” nr 297

Autor:

Mirosława Piwowar

Ludzie

Kalina Cyz

Realizacje repertuarowe

Teatry i instytucje

Teatr Telewizji

55 lat z życia STU

Tę historię można zacząć od liczb. Jeden Krzysztof Jasiński, trzy litery STU, 55 lat działalności artystycznej, setki legendarnych nazwisk aktorów i aktorek oraz tytułów spektakli zapisanych złotymi zgłoskami na kartach historii teatru, tysiące pokonanych kilometrów w drodze na krajowe i zagraniczne występy, setki tysięcy widzów

- pisze Marta Gruszecka w miesięczniku Kraków.

Śmiech mimo wszystko

„Przygotowujemy tę bombę energetyczną dla naszej widowni, abyśmy wszyscy zarazili się dobrą energią. – mówi Natalia Babińska*, autorka koncertowej adaptacji „Krainy uśmiechu” Franza Lehára, którą Opera na Zamku w Szczecinie pokaże już 1 stycznia. O miłości skazanej na porażkę, rozsądnych wyborach, patrzeniu – mimo wszystko – na świat z uśmiechem i pozytywnym ładunku pięknej muzyki

- reżyserka opowiada w rozmowie z Magdaleną Jagiełło-Kmieciak.

Sprawdź także

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Dzisiaj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Magazyn

Małgosiowe draperie na scenie

Dzisiaj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Magazyn

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Dzisiaj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”

Magazyn