Brak porozumienia między Telewizją Polską a WFDiF co do zasad, kosztów emitowania spektakli i ich określenia gatunkowego trwa do dziś, mimo wysiłków wielu ludzi i instytucji. Dlaczego jednak warto o Teatrotekę walczyć i zabierać głos w jej sprawie? Jako reżyser, zwycięzca pierwszej, i juror drugiej edycji Festiwalu Teatroteka Fest, selekcjoner dramatów w konkursie organizowanym przez ZAiKS oraz negocjator w licznych próbach uratowania Teatroteki, czuję się współodpowiedzialny za jej los - pisze reżyser Wawrzyniec Kostrzewski w "Wiadomościach ZAiKS".

Wiele lat temu moją wyobraźnię rozpaliła książka "Niezwykłe perypetie odkryć i wynalazków". Wynikało z niej jasno, że wiele cennych dla ludzkości odkryć jest dziełem przypadku, a wynalazki muszą trafić na swój czas, inaczej przepadną bezpowrotnie. Cykl Teatroteki postrzegam właśnie w kategoriach wynalazku. Oto w przypadkowy sposób powstaje perpetuum mobile polskiej kultury, mechanizm rozwiązujący kilka problemów jednocześnie: młoda polska dramaturgia znajduje ujście dla swoich tekstów; debiutujący reżyserzy dostają szansę wykazać się talentem już na starcie, a milionowa widownia teatru telewizji cieszy się z nowej oferty kulturalnej. Tę wizję dalszych korzyści można rozwijać: kwiat aktorstwa polskiego marzy, żeby zagrać u przyszłych mistrzów gatunku w najlepszych polskich sztukach pisanych specjalnie dla Teatroteki; kadry kują się wzajemnie przy uciesze publiczności, festiwale filmowe puchną od zgłoszeń, odrodzony Teatr Telewizji daj