Na scenie jest pusto, horyzont zamyka­ją czarne parawany. Atmosfera jak na rozdaniu Oscarów: część foteli na widow­ni zarezerwowano dla gwiazd: Dustina Hoffmana, Zbigniewa Preisnera, Jane Fondy. Pianista gra filmowe szlagiery, od "Love story" po "Listę Schindlera". Roz­suwają się parawany, między nimi tworzy się rodzaj ekranu. Na ekranie tym idzie film, ale nie jest wyświetlany z projektora. Od prawdziwe­go filmu różni się trzema wymiarami, a także tym, że aktorzy mogą nagle wypaść z ekranu i wrócić. Co to za film? To "Film" Andrzeja Strzeleckiego. Położony na prawym brzegu Wisły warszawski Teatr Rampa słynie ze spekta­kli muzycznych, żartobliwych pastiszy i parodii, m.in. piosenek żołnierskich i mi­łosnych. Najnowsze przedstawienie An­drzeja Strzeleckiego to pastisz filmu. Pa­stisz, a jednocześnie ukłon w stronę sztuki, która kończy w tym roku sto lat. Dwa lata temu na otwarcie kina "Ram­pa" Strzelecki pokazał kilkunastominutowy żart teat