Redakcja "Polityki", która już w ubiegłym sezonie zaczęła systematycznie in­formować czytelników o wy­darzeniach artystycznych w teatrach pozawarszawskich, wznawia rubrykę poświęconą sprawom teatralnym. Artykuł poniższy poświęcony jest "Teatrowi Wybrzeża", który wzbudził zasłużone zaintereso­wanie w czasie swej ostatniej wizyty w Warszawie. Teatr Wybrzeża, kierowany przez Zygmunta Hübnera wywalczył sobie pewną pozycję, wychodzą­cą poza ramy sceny ściśle terenowej. Dzięki doborowi repertuaru oraz metodom inscenizacyjnym, których główną wytyczną jest szukanie no­wych dróg i nowych środków wy­razu, teatr na Wybrzeżu potrafił do­trzeć do odbiorcy tak bardzo war­tościowego, i cennego, jakim jest młodzież. Na kilku przedstawieniach warszawskich tej sceny młodzież ta stanowiła na widowni ogromną przewagę i dawała wyraz swemu zadowoleniu. Ten rezonans młodego pokolenia nakłada na scenę Wybrze­ża niemałe obowiązki. Chodzi przed