Spektakl złożony z czterech jed­noaktówek Mariana Hemara, pisa­nych na emigracji w Londynie w latach 50. i 60., połączonych narra­cją Wojciecha Młynarskiego. Miłośnik i niestrudzony propagator twórczości poety, współscenarzysta i reżyser głośnego spektaklu "Hemar" w warszawskim Teatrze Ateneum, w swoim wierszowa­nym komentarzu do Hemarowych miniatur dramaturgicznych pod­kreśla, że były one pisane w świe­cie "pełnym swarów". Przed emi­gracyjną rzeczywistością autor uciekał w wielką poezję narodową. Nadając cyklowi jednoaktówek wspólny tytuł "To, co najpiękniej­sze" nie swoje wiersze miał na myśli, lecz to, co najpiękniejsze i najcenniejsze w polskiej literaturze, tradycji i spuściźnie kulturalnej.