SPEKTAKL wg Kierkegaarda korespondował w ja­kimś stopniu z zaintereso­waniami teatru, w jakim gościł. Teatr Powszechny bowiem nie od dziś zwra­ca baczną uwagę na dra­maturgię Północy. Pamię­tamy na tej scenie wspa­niałe inscenizacje "Nocy Trybad" i "Z życia glist" Szweda Enquista, a obe­cnie na dużej sali oglądamy również szwedzkiego pisarza Larsa Norena "Noc jest matką dnia", przygotowaną przez szwedzkiego reżysera (Lars-Erik Liedholm) i szwedz­kiego scenografa (Jost Assmann), natomiast na małej - sztukę Islandczyka Gudmundura Steinssona "Obcy bliscy" (w reży­serii Zygmunta {#os#871}Hübnera{/#}). Przyznam, że z tych dwu ostatnich pozycji bardziej zainteresowała mnie druga. "Noc jest matką dnia", to jeszcze jeden obraz mie­szczańskiej rodziny w sta­nie kompletnego rozkładu, spowodowanego alkoholi­zmem ojca, utrzymany z grubsza biorąc w reali­stycznej tonacji angielskich "młodych gniewnych", tyle że ze znacznie mocniejszy­mi, by nie rzec bar