- Co zainteresowało reżysera z północy w twórcy o niewątpliwej mentalności człowieka z połu­dnia? - Zafrapował mnie Lorca, po­eta, który w swojej poezji artyku­łuje namiętności ludzkie towarzy­szące nie tylko kulturze hiszpań­skiej, ale kulturze całego świata. Odwieczny jest problem naro­dzin, miłości, śmierci, nienawi­ści... W przygotowanym przeze mnie spektaklu funkcjonują m. in. aspekty dotyczące człowieka, jednostki. I to dla mnie jest pod­stawa, dla której podjąłem się te­go przedsięwzięcia. - W jakiej konwencji chce Pan w takim razie pokazać nam świat "Krwawych godów"? - Nie będzie to z pewnością spektakl folklorystyczny o Hiszpanii, chociaż pewne elementy folkloru muszą oczywiście być obecne. Nie tylko ja, ale wszyscy realizatorzy tego przedstawienia, zgodziliśmy się, że chcemy przez pryzmat swojej wrażliwości poka­zać świat tego dramatu. Wszystko to razem zmierza, moim zdaniem, w kierunku ballady poetyckiej, dramatu m