Teatr Polski budzi we mnie sentyment - trochę staroświeckością, trochę klasycznym podejściem i brakiem komercyjnej brawury. Dlatego ze zdziwieniem przyjęłam pomysł "unowocześnienia" repertuaru, a następnie z zainteresowaniem śledziłam kolejne kroki w tym kierunku. Pierwszym posunięciem było stworzenie "sce­ny offowej" w foyer teatru. Uteatralnienie i "uoffowienie" monumentalnego wnętrza wy­dało się ciekawe. Niestety wystawiony tam spektakl "Poczekalnia" w moim przekonaniu nie wypadł najlepiej. Oto dwóch młodych ak­torów spotyka się w poczekalni przed castingiem. Obaj skończyli szkołę kilka lat temu i obu nie powiodły się ani zawodowa kariera, ani życie osobiste. Spektakl pokazuje ciężki los aktora w dzisiejszej rzeczywistości showbiznesu - rywalizację, dominację superprodukcji, zawiedzione nadzieje, poczucie niespełnienia i frustracji. Zgrabnie wyśmiewa się również ze środowiska aktorskiego oraz parodiuje kilka osławionych kreacji. Problem