Agata Adamiecka-Sitek: "Ojcobójcy. Młodsi zdolniejsi w teatrze polskim" Piotra Gruszczyńskiego to książka, któ­ra wywołała silny odzew, prowokując rozległą metakrytycz­ną dyskusję. To sytuacja w naszej praktyce krytycznej dość niezwykła, tym bardziej, że "Ojcobójcy" są zbiorem recenzji, szkiców i wywiadów dobrze znanych czytelnikom. Teksty pisane przez ostatnich 5 lat, publikowane na łamach "Ty­godnika Powszechnego" i "Dialogu", są świadectwem rodzenia się i rozwoju nowego polskiego teatru, tworzonego przez grupę młodych reżyserów - pokolenie, które dziś decyduje o obliczu naszej sceny. Spór, jaki rozgorzał wokół "Ojcobójców", świadczy, w moim przekonaniu, o dwu sprawach. Po pierwsze, autorowi istotnie udało się uchwy­cić, nazwać, a potem w bezkompromisowy sposób opisy­wać najważniejsze zjawisko współczesnego polskiego te­atru. Po wtóre, książka ta, jako jedna z nielicznych propo­zycji wydawniczych, wypełnia próżnię, swoistą