Gdy patrzałem w "Teatrze Polskim" na "Trzy siostry" Czechowa, przypomniałem sobie jego zdanie: "Człowiekowi potrzeba nie trzech arszynów ziemi, lecz całej kuli ziemskiej, całej natury, gdzie swobodnie mógby przejawiać wszystkie swoje cechy, wszystkie właściwości swego wolnego ducha". Baron Tuzenbach w "Trzech siostrach" powtarza: "Chronili mnie od pracy. Wątpliwe jednak, czy udało im się uchronić, wątpliwe! Nadszedł czas, idzie na nas wszystkich ogrom, szykuje się zdrowa mocna burza, zbliża się, jest tuż, i wkrótce zerwie z naszego środowiska lenistwo, obojętność, uprzedzenie wobec pracy, zgniłą nudę. Będę pracował, a po jakich dwudziestu pięciu - trzydziestu latach będzie pracował już każdy człowiek. Każdy!" Słowa te kazał Czechow mówić Tuzenbachowi, ale wyrażają one jego własne głębokie przekonanie. Dla autora "Człowieka w futerale" są znamienne i wyznaczają drogę całej jego twórczości dramatycznej. Od "Czajki" poprzez "Wujaszka