Ostatnio prowadzony przez Tadeusza Kantora teatr Cricot 2 uczestniczył w VIII Międzynarodowym Festi­walu Teatrów w Nancy prezentując tam spektakl "Kurka Wodna" z tekstem S.I. Witkiewicza. Ten etap CRICOT-u, oparty na bazie happeningu ukazuje pełnię teatralnej koncepcji Kantora roz­wijającej się konsekwentnie od pierw­szych spektakli CRICOT-u w 1956 i 57 roku. Już wówczas Kantor kładł nacisk na to, aby teatr nie był sztuką iluzji scenicznej ale "rzeczywistością o konkretności tego stopnia, co widownia". Dramat w tym teatrze nie jest przed­stawiany na scenie; dramat staje się i narasta na oczach widza. Elementy happeningu pojawiały się często w poprzednich inscenizacjach CRICOT-u jeszcze w latach pięćdziesiątych, a następnie w tzw. teatrze "zerowym" i w teatrze "zerowym" w latach 1961-1963. Od roku 1965 Kan­tor realizował w Polsce i za granicą happeningi, przerzucając na ten teren swoją główną aktywność malarską (pierwszy happening nosił nazwę