(....)I tak XII WST zostały w całości poświęcone polskiej dramaturgii XX wieku, który to fakt już sam w sobie można uznać za wydarzenie. Chodziło więc o pokazanie, jak nasz rodzimy repertuar, na który zwykło się narzekać - że nie w pełni wykorzystany i nie taki, jakiego oczekuje teatr - przedstawia się w konkretnych realizacjach. Efekt, czyli te siedem premier, wybranych spośród różnych teatralnych pozycji, na pewno świadczy na korzyść. Tym bardziej że reprezentowały one dość urozmaicony zestaw dramaturgicznych i teatralnych propozycji. Teatr Stary z Krakowa zaproponował "Garbusem" Mrożka w reżyserii Jerzego {#os#1115}Jarockiego{/#} również spektakl dyskursywny, w którym zagrały intelektualne koncepty. Nowa sztuka Mrożka - określana mianem "dziwnej" i ustępująca wielu wcześniejszym utworom - zakłada generalnie pewną intelektualną grę, głosząc przewrotną filozofię podwójnej tożsamości (kłaniają się tutaj
Tytuł oryginalny
Teatr jakby spoważniał i wygrzeczniał...(fragm.)
Źródło:
Materiał nadesłany
Tygodnik Kulturalny Nr 2