pomyślny zbieg okoliczności. Pierwsze dwie premiery (na obu scenach) za nowej dyrek­cji Zbigniewa Zapasiewicza i zarazem uroczystość trzydzie­stolecia Teatru Dramatyczne­go. Tak naprawdę wszystko zaczęło się już dwa lata wcześniej, kiedy to Teatr Domu Wojska Polskiego prze­niósł się z ulicy Królewskiej do no­wej sali w Pałacu Kultury i Nauki. Dyrekcję objął wtedy kierujący teatrem aż do r. 1962, Marian Meller. W 1957 r. nastąpiła zmiana mecenasa i nazwy, która pleno titulo brzmi "Teatr Dramatyczny miasta stołecznego Warszawy". Oczywiście kryły się za tymi roszadami po paź­dziernikowe przemiany. Jako pierwsza, pod nowym szyl­dem, odbyła się premiera "Szwejka" Bertolta Brechta, potem wystawiony został "Pamiętnik Anny Frank", "Damy i huzary" Fredry, "Krzesła" Ionesco, "Imiona władzy" Broszkiewicza, "Iwona księżniczka Burgun­da" Gombrowicza, kabaret "Koń", "Antygona" Anouilha. "Wizyta star­szej pani" Dürrenmatta - chyba inaugurująca wszystkie