"Tape" w reż. Anety Groszyńskiej w PWSFTviT i Teatrze Nowym w Łodzi. Pisze Michał Lachman w portalu lodzwkulturze.wordpress.com.

"Tape" Stephena Belbera wprowadza widza w gąszcz złożonych psychologicznych relacji, które gubią się i wikłają, utrudniając zrozumienie motywacji ludzkich działań i ocenę moralną postaci. To chyba największe osiągnięcie tego dramatu - wskazanie, iż próby ferowania wyroków w sferze ludzkich zachowań zawsze obarczone będą błędem i ryzykiem pomyłki. Belber ukazuje spotkanie dwóch przyjaciół, którzy umawiają się w pokoju hotelowym, by porozmawiać o latach spędzonych w szkole. Każdemu z nich życie ułożyło się w inny sposób: Jon próbuje swoich sił w filmie jako reżyser, Vin jest strażakiem nadużywającym alkoholu i niestroniącym od narkotyków. Łączy ich uczucie do koleżanki ze szkolnej ławy, które przez wiele lat nie pozwala o sobie zapomnieć. Okazuje się, iż cała trójka pamięta, bądź chce pamiętać, o zdarzeniach z przeszłości w inny sposób. W każdej z postaci inaczej działa mechanizm wypierania zdarzeń trudnych i bolesnych