O XIII Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Tańca w Lublinie pisze Julia Hoczyk w Scenie.

Teatr - tekst - taniec - narracja Prezentacje Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca w Lublinie, od kilku lat porządkują wyraziste motywy przewodnie, które niwelują charakterystyczne dla wielu festiwali wrażenie "wszystoizmu" lub niekonsekwencji programowej. Po inspiracjach sztukami plastycznymi przyszła kolej na inspiracje literaturą. Choć już pierwsze skojarzenie dwu odrębnych dziedzin może zapowiadać intrygujące zderzenie form, przy uważnym przyjrzeniu się zarówno samemu hasłu, jak i programowi trzynastej edycji, staje się jasne, że sprawa jest wielce złożona. Po pierwsze, teatr dramatyczny w jego nowożytnej wersji - która odeszła od rytualnych źródeł widowiska oraz równorzędności wszystkich środków ekspresji, z czym zetknąć się można było w teatrze (ale i dramacie!) antycznym - opierał się na niemalże absolutnej wierności tekstowi pisanemu. Dzisiejsi teoretycy i twórcy uznają, że to poglądy dawno przebrzmiałe (lecz odżywające c