Tę jednoaktową operę napisał Penderecki w roku 1985 na zamówienie festiwalu w Salzburgu, gdzie wykona­na została w rok później. Było to jego pierwsze dzieło sceniczne od siedmiu lat, od czasu "Raju utraconego". Obecna realizacja jest trzecia w Polsce. Ekspresjonistyczna sztuka Gerharta Hauptmanna z 1928 roku pozwoliła kompozytorowi zebrać na scenie nie­zwykle różnorodny korowód postaci. Gdzieś na Śląsku (w Bolkowie), czyli nigdzie, w domu burmistrza Schullera, spotykają się przedstawiciele różnych wyznań, stanów, a nawet ras - ewange­licki pastor, katolicki opat, ogrodnik hugenot, służący jansenista, żydowski ku­piec, zbiegły niewolnik Murzyn. Ta sy­tuacja pozwoliła Pendereckiemu budo­wać narastającą duszną atmosferę zbio­rowego szaleństwa. Rzecz się dzieje po krwawej, religijnej wojnie trzydziesto­letniej, gdy nie wygasły jeszcze całkiem emocje i wrogości pomiędzy ludźmi różnych wiar - a zarazem w czasach, gdy światem wstrząsały