"Kobra" czy filozofia?" tak zatytułował jeden z warszaw­skich krytyków recenzję z tej sztuki wystawionej przed kilku laty w warszawskim Teatrze Ka­meralnym. Pytanie efektowne, na które można tylko odpowie­dzieć: ani "Kobra", ani filozo­fia! Od dobrej sztuki sensacyj­nej typu "Kobry" mamy prawo oczekiwać nie tylko postawienia, ale i rozwiązania zagadki, nie mówiąc już o jednym co najmniej trupie. W oglądanej ostat­nio sztuce mamy zagadkę, ale nie mamy rozwiązania. Co więcej, sam autor programowo się przed tym uchyla już w tytule uprze­dzając nas, że jest tylko tak, jak nam się wydaje, że nie ma żadnej obiektywnej prawdy o rzeczywistości, że nie możemy dawać wiary temu co widzimy i słyszymy. Możecie sobie my­śleć, co chcecie - mówi Pirandello - ja też nie wiem, jak było naprawdę. Pirandello, niegdyś uczeń nie­mieckiego uniwersytetu w Bonn, choć się od filozofowania ofi­cjalnie odgradzał jednak w ogrom­nej większości swych 43 sztuk wyk