Pseud. i krypt.: K. Brezien, B. Reza, T.B., t.b-a., tb, (tb), tba, (tba). Ur. 31 XII 1905 w Siekierzyńcach na Ukrainie, zm. 19 V 1970 w Warszawie. Pisarz, eseista. Recenzent teatralny. Pochodził z rodziny ziemiańskiej osiadłej od początku XIX w. na Wołyniu. W 1918 znalazł się w Lublinie, a następnie u krewnych w Poznańskiem. W 1924 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim. W 1925 wyjechał do Belgii, gdzie w Lophen pod Brugią odbył półtoraroczny nowicjat w klasztorze o.o. benedyktynów. Po powrocie do kraju rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersyte­cie Warszawskim. W 1929-1932 przebywał w Londynie w charakterze sekretarza Wydziału Prasowego, a później attaché Ambasady RP. Na Uniwersytecie w Lon­dynie skończył studia. Po powrocie do kraju poświęcił się pracy literackiej i dziennikarskiej. Publikował recenzje literackie, teatralne, filmowe, eseje, felieto­ny, reportaże, sprawozdania sądowe, humoreski, opowiadania głównie w "Kurierz