Jeszcze w grudniu - a miał prawie 84 lata - prowadził zajęcia na krakowskiej PWST. Według krytyków był jednym z najlepszych aktorów teatralnych w Polsce. I najbardziej niedocenianym. Wczoraj zmarł prof. Tadeusz Malak.

W tym miejscu - dziś lub w którymś z kolejnych numerów - miał ukazać się wywiad z nim. Jakiś czas temu Zbigniew Święch, publicysta, pisarz (ten od "Klątw, mikrobów i uczonych") zapytał, dlaczego jeszcze nie rozmawialiśmy z Tadeuszem Malakiem. Że to przecież jeden z najwybitniejszych aktorów teatralnych w Polsce, mistrz, geniusz, człowiek wielkiego kalibru. I wielkiego serca. Ma ponad 80 lat, a wciąż prowadzi zajęcia ze studentami aktorstwa! Zadzwoniłam do Tadeusza Malaka na początku stycznia. Nie odebrał, ale zaraz oddzwonił. - Proszę dać mi trochę czasu. Z radością się spotkam, ale muszą mnie wypuścić ze szpitala. Leżę na hematologii - powiedział. Już go z tego szpitala nie wypuścili. Tadeusz Malak, aktor teatralny (pracował w STU, Starym, Słowackiego, Rapsodycznym), reżyser, wybitny interpretator poezji, wykładowca akademicki, były prorektor PWST, przyjaciel Zbigniewa Herberta (na podstawie jego wierszy tworzył przedstawienia teatralne)