Stoi przed nami sam na pustej scenie. Gra w reżyserowanej przez siebie sztuce "Ja. Feuer­bach" współczesnego niemieckiego auto­ra. Tankreda Dorsta. W Teatrze Dra­matycznym na te ostatnia premierę sezonu 1987/88 a pierwsza nowej dy­rekcji Zbigniewa Zapasiewicza, skaso­wano kilka pierwszych rzędów. Siada­my wiec w miejscach znacznie od sce­ny oddalonych i dzięki temu prostemu zabiegowi już po chwili odnosi się wrażenie że oto przez zwykły przypa­dek jesteśmy świadkami prywatnej rozmowy między aktorem a asysten­tem reżysera. Razem z nimi czekamy teraz na głównego reżysera, jako że ak­tor przyszedł zademonstrować swoje umiejętnoścd. chcąc uzyskać upragniony angaż. Tym aktorem jest Tadeusz Łomnic­ki. To on stara się zainteresować sobą przedstawiciela teatru. W tym celu najpierw próbuje odpowiednio się za­prezentować, a następnie już choćby tylko przez następna chwile zatrzymać na sobie jego uwagę. Dopóki,nie nadej­dzie ten właściwy cz�