Tym razem kolejność jest taka: muzyka - Stanisław {#os#969}Radwan{/#}, kierownictwo muz. - Wojciech {#os#8599}Głuch{/#}, inscenizacja - Zygmunt {#os#871}Hübner{/#}. Głównym bohaterem tego spektaklu jest bowiem muzyka. Zygmunt Hübner potrudził się o to, by wyszperać kompozycje muzyczne Stanisława Radwana z inscenizacji w Teatrze Starym, Ateneum, Nowym w Łodzi, na Scenie Forum, a także z programów Piwnicy pod Baranami. Uczynił to - jak mówi - by uratować od zapomnienia teatralną muzykę niecodziennego twórcy. Muzykę, która może nie tylko partnerować w przedstawieniu, ale i grać główną rolę. Stanisława Radwana przedstawiać nie trzeba - muzykę dla teatru komponuje on od 1962 roku, współpracę z Teatrem Starym rozpoczął juz w 1961 roku (od 1980 jest jego dyrektorem), a do 1973 roku stale współpracował z Piwnicą pod Baranami. Komponuje też muzykę do filmów np. "Szpital przemienienia", "Wesele". Tem wytrawny znawca i ar
Tytuł oryginalny
Ta, co nie zginęła...
Źródło:
Materiał nadesłany
Fakty Bydgoszcz Nr 6