Dobrego wojaka Szwejka znamy zarówno z powieści Haszka jak i z jej różnych przeróbek teatralnych. Znamy i zawsze śmiejemy się głośno z jego uwag wypowiadanych z głu­pia frant, z jego porównań i przypom­nień. Brecht nie przerobił "Szwejka" na scenę, ale strawestował go. Zrobił to jak to praktykowali wielcy pi­sarze dramatyczni (jak praktykował zresztą nieraz i on sam): wziął cu­dzy materiał literacki, przetworzył go po swojemu i zmienił w inne dzieło. Gdy tak robi pisarz mierny, popełnia mniej lub bardziej wyraźny plagiat. U pisarza wielkiego powsta­je nowy wybitny utwór. Brecht był wielkim pisarzem. Z powieści Haszka przeszły do sztuki Brechta główne postacie - nie tylko tytułowa, ogólny zarys ak­cji, trochę zabawnych powiedzeń. Zostało tu to podane w typowo brechtowskiej formie "opowiadającego" teatru z charakterystycznymi songa­mi i różnorakimi efektami teatralny­mi. Wszystko zaś swą artystyczną wymową ma służyć protestowi prze