RZEDSTAWIENIE Brechtowskiego "Szwejka" w warszawskim Teatrze Wojska Polskiego jest światową prapremierą sztuki. Fakt ten ma nie­wątpliwie dużą wymowę, pomi­jając nawet zwykłe prapremie­rowe ambicje. Przede wszyst­kim nasza znajomość twórczości Brechta powiększyła się w ten sposób o jeszcze jeden dramat, nie znany dotąd u nas zupełnie. Do szeregu polskich inscenizacji tego najwybitniejszego drama­turga niemieckiego doby obec­nej doszło nowe ogniwo. Pomo­że ono niewątpliwie w wypra­cowaniu jakiejś własnej kon­cepcji trudnego Brechtowskiego teatru. Nie zmienia to jednak faktu, że "Szwejk" jest sztuką dużo słabszą od "Mutter Courage", "Pana Puntili", "Kaukaskiego kredowego koła", czy choćby - wystawionego również na sce­nie Teatru Wojska - "Dobrego człowieka z Seczuanu". Z pew­nością zdawał sobie z tego spra­wę sam autor i być może dla­tego nie kwapił się z inscenizacją "Szwejka" nawet we włas­nym teatrze. Brecht-twórca przedstawi