EN

8.02.1967 Wersja do druku

Sztuka portretowania

NIE MOŻNA MIEĆ pewności, czy nowy cykl redakcji muzycznej TV pt. "Historia muzyki" zwerbuje szerokie rzesze do grona entuzjastów Bacha. Wiemy, że bardzo trudno mówić o muzyce, jeszcze trudniej mówić o niej w sposób popularny i zwięzły. Ale jeżeli autorzy programu nie zdobędą się na atrakcyjniejszą jego formę, nie przyczynią się do poszerzenia wiedzy muzycznej w narodzie. Aby uniknąć nieporozumień dodajmy, że nie przeszkadzają nam nie znani (na razie) wykonawcy: studenci i świeżo upieczeni absolwenci szkół muzycznych. Swoją drogą szkoda, że programu tego nie realizuje ośrodek wrocławski w oparciu o naszą Filharmonię i szkoły muzyczne i o lokalne doświadczenia popularyzatorskie. Za to z całą pewnością inteligentny "Portret Sienkiewicza" przygotowany przez Barbarę Wachowicz (scenariusz) i Grzegorza Dybowskiego (realizacja) zaagitował niejednego telewidza do sięgnięcia po "Trylogię, nie tykaną od czasów szkolnych. Na ,,Portret" złożyły s

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Sztuka portretowania

Źródło:

Materiał nadesłany

Słowo Polskie nr 32

Autor:

Janina Majerowa

Data:

08.02.1967

Realizacje repertuarowe